کارگاه مادر و کودک مجازی: بازیگوشی های قبل از کلاس اول
دوره های هَمبازی مجازی: بازیگوشی های قبل از کلاس اول (کارگاه بازی مادر و کودک): اين کلاس ها به صورت آنلاین برگزار می شوند .شامل بازی های علمی، ریاضی، حرکتی، آمادگی خواندن و نوشتن، تمرکز، کارکردهای اجرایی مغز و بازی های رشدی هستند. بازی هایي شاد که یادگیری های فراوانی برای بچه ها به همراه دارد و آنها را برای رفتن به مدرسه آماده می کند. به علاوه فرصتی است که مامان ها تعداد بسیاری بازی یاد بگیرند که می توانند فرای ساعات کلاسی نیز آگاهانه با بچه ها بازی کنند. این دوره ها از سوی خانم فائزه وحدت نیا، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران و کارشناس بازی و اسباب بازی به تویز در خانه کتابدار کودک و نوجوان برگزار می شود.
کودکان 5 تا 6 ساله می توانند در این دوره شرکت کنند.
آغاز دوره : 24 تیر 1399
زمان : سه شنبه ها _ ساعت 12 تا 12:50
اطلاعات بیشتر را می توانید از کتابخانه کودک و نوجوان دریافت کنید.
تلفن ثبت نام : 02166962904
ساعات تماس: شنبه تا چهارشنبه، ساعت ٩ تا ١٤
کارگاه مادر و کودک مجازی: بازی های بپر بپر
دوره های هَمبازی مجازی: بازی های بپر بپر (کارگاه بازی مادر و کودک): این کلاس ها به صورت آنلاین برگزار می شوند. شامل بازی های حرکتی مختلف هستند و برای تقویت مهارت های ورزشی، حرکتی ظریف و درشت، تمرکز و هوش فضایی بچه ها عالی هستند. به علاوه فرصتی است که مامان ها هم با بچه ها بازی و ورزش کنند. این دوره ها از سوی خانم فائزه وحدت نیا، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران و کارشناس بازی و اسباب بازی به تویز در خانه کتابدار کودک و نوجوان برگزار می شود.
کودکان 4 تا 7 ساله می توانند در این دوره شرکت کنند.
آغاز دوره : 22 تیر 1399
زمان : يکشنبه ها، ساعت 13 تا 13:30
اطلاعات بیشتر را می توانید از کتابخانه کودک و نوجوان دریافت کنید.
تلفن ثبت نام : 02166962904
ساعات تماس: شنبه تا چهارشنبه، ساعت ٩ تا ١٤
جشن تيرگان ١٣٩٩ مجازى
هر سال جشن تیرگان را در خانه کتابدار باهم جشن می‌گرفتیم. تصمیم گرفتیم امسال نیز مانند هرسال این جشن را با تغییرات کوچک برپا کنیم. به خانه‌های شما بیاییم و درباره تیرگان بیشتر بدانیم. "فرشته قبادی" عضو شورای کتاب کودک و کمیته ترویج خواندن که تسهیلگر جشن تیرگان بوده است، روایتگر آن است.
ضمنِ برپایی این جشن برای کودکان این سوال‌ها را با خودمان مرور می‌کنیم: چرا ایرانیان "جشن" را خلق کردند؟ آیا می‌خواستند قانع باشند و با شکرگزاری مشکلات را فراموش کنند؟ آیا می‌خواستند برای مشکلات، با روحیه‌ای تازه راه‌حل پیدا کنند؟ آیا اساسا تسلیم مشکلات بودند یا با آنها می‌جنگیدند؟ آیا ...
"جشن" امروز چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ ...
اخبار
ديدار با پروفسور اولريش مارزلف در خانه كتابدار
خانه كتابدار و ترويج خواندن در روز ۱۸ ارديبهشت ماه ميزبان پروفسور اولريش مارزلف پژوهشگر و ايران شناس آلماني بود. اين نشست با حضور توران ميرهادي بنيانگذار شوراي كتاب كودك، نوش آفرين انصاري دبير شوراي كتاب كودك، احمد وكيليان محقق و نويسنده و جمع كثيري از اعضا و قصه گوهاي شوراي كتاب و ديگر علاقه مندان برگزار گرديد.
پروفسور مارزلف که در رشته خاورشناسی در دانشگاه کلن درس خوانده از خاطرات خود در ایران سخن گفت. وی در دهه ۵۰ در مشهد و در محضر استادانی چون سید جلال الدین آشتیانی و دکتر غلامحسین یوسفی به آموختن زبان فارسی پرداخت .در همان سال ها با ادبیات کودکان و قصه های قدیمی آشنا شد و شروع به کار تحقیقی بر روی قصه های ایرانی نمود.
اولین رساله ایشان در باره قصه ای از قصه های ملا نصرالدین بود و بعد تحقیق بر روی چهل طوطی انجام دادند و در نهایت رساله دکترای خود را در باره قصه های ایرانی ارائه کردند. از دیگر کارهای ارزنده ایشان می توان به کتاب طبقه بندی قصه های ایرانی ، بهلول عاقل ،طنز در ادبیات عرب و ده ها رساله در زمینه قصه های ایرانی اشاره نمود.
وی اشاره به پروفسور الول ساتن، ایران شناس شهیر نمود که سال ها پیش در ایران با خانمی سالخورده به نام مشدی گلین خانم آشنا شده که قصه های بی شماری در حافظه خود داشته است . پروفسور ساتن قصه ها را با گویش مشدی گلین خانم ضبط و جمع آوری می نماید که سال ها بعد به همت اولریش مارزلف و احمد وکیلیان در سال ۱۳۷۴ به زبان فارسی به چاپ می رسد. از دیگر کتب قصه های ایرانی که ساتن جمع آوری نموده می توان به کتاب توپوز قلی خان اشاره نمود که و به کوشش احمد وکیلیان و زهره زنگنه زیر نظر پروفسور اولریش مارزلف در سال ۱۳۸۶ به چاپ رسیده است .
مارزلف ۲۵ سال است که در موسسه دایره المعارف قصه های دنیا در آلمان به تحقیق و پژوهش مشغول است. وی درباره دایره المعارف قصه های دنیا گفت که در این بنیاد متن قصه های چاپ نمی گردد بلکه مقاله علمی ارائه می گردد که تا کنون ۳۶۰۰ مقاله علمی بر روی قصه ارائه شده که یک سوم آن در باره قصه های دنیا است . در این مقاله ها خواستگاه قصه ها ، قصه های مشترک میان ملل ، شکل های مخلف یک قصه و این که اکنون جایگاه قصه در چه موقعیتی قرار دارد بررسی می گردد.
وی به عنوان نمونه اشاره به قصه شنگول و منگول نمود که خواستگاه اصلی آن یونان باستان در قرن ۵ میلادی و خیلی کوتاه بوده که به مرور و در سالیان متمادی و گردش درجغرافیای ملل مختلف دستخوش تغیراتی شده است . مثلا بز این قصه در آلمان ۷ بچه دارد و یا در پاکستان به جای بز و گرگ با غزال و تمساح روایت می شود. وی معتقد است با بررسی قصه ها می توان به فرهنگ ملت ها پی برد. مثلا در روایت ایرانی مادر بزی بر روی بام خانه می رود و می گوید کی خورده شنگول من ؟ در حالیکه در روایت آلمانی این اتفاق نمی افتد چون خانه های آلمانی سقف های شیبدار دارند . تقابل فرهنگی یکی از ارزش های زیبای قصه ها است .
اولریش مارزلف به اهمیت حفظ و جمع آوری قصه ها اشاره نمود و به همکاران شورای ادبیات کودک پیشنهاد کرد که برای حفظ این میراث معنوی انجمن قصه گویی تاسیس نمایند.
در ادامه نشست احمد وکیلیان عضوانجمن بین المللی قصه شناسی وسردبیر فصلنامه فرهنگ مردم از آشنایی و همکاری خود با پروفسور اولریش مارزلف سخن گفت و اشاره نمود مهم ترین چیزی که در طول تاریخ انسان ها را از نسلی به نسل دیگر رسانده قصه بوده است . به عقیده وی قصه ها آرزوهای دست نیافته انسان ها در طول تاریخ هستند . اگر قصه ها نبودند مردم در زیر بار حاکمان زور گو دوام نمی آوردند . یک شخصیت ساده مثل حسن کچل و یا یک چوپان در قصه ها می تواند بر علیه حاکمی زور گو بایستد و داد مظلوم را از ظالم بستاند.
قصه ها تاریخ نا نوشته یک قوم هستند پس باید حفظ شوند . وی به کمبود پژوهشگر در این زمینه اشاره نمود که در سال ۲۰۰۴ در آلمان گنگره بین المللی هزار و یک شب برگزار می گردد ولی متاسفانه از زاد گاه هزار و یک شب یعنی ایران هیچ مقاله ای در این زمینه ارائه نمی گردد.
وی که در سال ۲۰۰۲ در گنگره بین المللی قصه ها مقاله ای با عنوان قصه های عامیانه و گفتگوی تمدن ها ارائه کرده بود عقیده دارد قصه ها بیشتر از شعر های سعدی و حافظ از گفتگوی تمدن ها سخن به میان می آورند. وی همچنین در اهمیت قصه در نزد کشور های اروپایی به کشور نروژ اشاره نمود که با وجود داشتن چهار و نیم میلیون جمعیت دو هزار قصه گوی حرفه ای دارد .
در خاتمه پروفسور مارزلف در برابر این سوال که تغییر و بازنویسی در قصه ها تا چه حد قابل قبول است پاسخ داد : نگاه یک پژوهش گر با یک قصه گو متفاوت است . یک پژوهشگر باید به اصل قصه وفادار بوده و هیچ تغییری در آن ندهد تا به همان شکل سنتی و بومی حفظ شود ولی یک قصه گو باید متن را متناسب با گروه سنی و اجتماعی مخاطبین قصه را هماهنگ سازد . در حقیقت مسئله مجاز بودن نیست بلکه مسئولیت داشتن است .باید بدانیم برای چه کسی و با چه هدفی قصه را تغییر می دهیم .
نظرات شما