معرفى كتاب فلسفه براي كودكان و نوجوانان

معرفى كتاب فلسفه برای کودکان و نوجوانان "چشم‌اندازهای جهانی" ، ویراسته : سعید ناجی، رسنانی هاشم، ترجمه: حمیدرضا محمدی، نشر نی: مقالاتی که بنیانگذاران و پیشگامان برنامه‌ی "فلسفه برای کودکان" در سطح جهان نوشته‌اند، در این کتاب به صورت گفتگو و مصاحبه آماده شده است. 

بخش اول کتاب به خاستگاه این جنبش و بنیان‌های فلسفی و نظری آن می‌پردازد.

بخش دوم کاربردهای تخصصی دیالوگ فلسفی در آموزش فلسفه، اخلاق، فلسفه اخلاق و علوم را بررسی می‌کند.

بخش سوم به موضوعات نظری، مانند اهداف این روش با نظر به جست‌جوی حقیقت و معنا، و بحث درباره رمان‌ها یا داستان‌های کوتاه و ویژگی‌های‌شان می‌پردازد. 

بخش چهارم نحوه ‌ی اجرای این برنامه در سطح جهان را توضیح می‌دهد. و به تفاوت‌های فرهنگ، شیوه‌های حلقه‌ی کندوکاو و ضرورت جرح و تعدیل برنامه به جهت سازگاری با مسائل محلی می‌پردازد. 

بیست و یک مصاحبه شونده‌ی این مجموعه از ۱۲ کشور مختلف در شش قاره دنیا هستند. 

اخبار

میراث من “تابستان ۹۰”

کارگاه میراث من با هدف آشنایی با میراث فرهنگی، تاریخی و تمدن ایران، توسط خانم لیلا کفاش زاده، برای اعضای گروه سنی (ه) کتابخانه برگزار می شود.

جلسه اول: ابتدا معنی لغوی میراث و فرهنگ برای بچه ها توضیح داده شد و گفته شد که میراث فرهنگی چیزهایی است که از نسل های قبل به ما رسیده است و ارتباطی با نحوه زندگی، آداب و رسوم، معماری، جغرافیا و… یک ملت دارد. سپس به ارزش ها و لزوم حفظ آن اشاره شد که چون دوباره قابل بازآفرینی نیستند و از طرفی برای ما جذب سرمایه می کنند و باعث می شوند که ما بفهمیم مردم در گذشته چگونه زندگی می کردند، برای ما اهمیت دارند و باید از آن ها حفظ و نگهداری کنیم. از طرفی همانطور که همه ما اسم و شناسنامه داریم و بدون آن ها هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم، میراث فرهنگی یک کشور هم اسم و شناسنامه آن ملت است. سپس انواع میراث فرهنگی (ملموس و غیرملموس) برای بچه ها توضیح داده شد و کار روی آن ها به جلسه بعدی موکول گردید.

جلسه دوم: در این جلسه بچه ها با انواع میراث غیر ملموس (معنوی) آشنا  شدند. میراث معنوی نقالی، اسطوره ها، قصه ها، افسانه ها، غذاهای سنتی، آداب و رسوم، اعیاد و جشن ها، رقص، موسیقی و… هستند. بچه ها از خانه هایشان نمونه هایی از میراث معنوی مانند سکه، کتاب، انگشتر قدیمی را به عنوان نمونه هایی از میراث خانوادگی آورده بودند که به سایرین نشان دادند.

جلسه سوم: در اين جلسه مرمت سفال آموزش داده شد. به اين صورت كه ابتدا ظروف سفالي شكسته شده، قطعه يابي مي شوند و بعد از اينكه قطعات مختلف كنار هم قرار گرفتند، با چسب كاغذي كه بر روي شيشه اي از قبل برش خورده، چسبانده مي شوند. بعد از اين مرحله كه "وصالي موقت" نام دارد، چسب  مايع (چسب رازي) با گوش پاك كن به سطوح شكستگي زده و چسبانده مي شود و دوباره بر روي شكستگي ها چسب كاغذي زده مي شود تا چسب مايع خودش را بگيرد. بعد از دو ساعت چسب هاي كاغذي برداشته مي شوند.

جلسه چهارم: در اين جلسه تاريخچه صحافي و كتابت به صورت خلاصه تشريح و تكوين خط و اختراع كاغذ از روز نخست تا كنون مرور شد. همچنين صحافي سنتي به صورت زير به بچه ها آموزش داده شد:

۱- صفحات كتاب كه قبلا توسط بچه ها نوشته و تصويرگري شده بود مرتب شد. ۲- صفحات كتاب شماره گذاري شد. ۳- صفحات كتاب به هم دوخته شد. ۴- سه صفحه سفيد از وسط تا شده و در اول كتاب دوخته شد. به اين صفحات "صفحه سفيد"، "صفحه نيم عنوان" و "صفحه عنوان" گفته مي شود. در صفحه نيم عنوان، عنوان كتاب و در صفحه عنوان، تمام اطلاعات كتاب نوشته مي شود. ۵- يك صفحه رنگي بزرگ از وسط تا شده و به اول كتاب وصل مي شود كه به آن صفحه "آستر بدرقه" مي گويند. ۶- يك نوار پارچه اي به عرض ۲ سانتيمتر به بالا و پايين آستر بدرقه، براي استحكام بيشتر چسبانده شد كه به آن "شيرازه" مي گويند. ۷- يك مقواي ضخيم به عنوان جلد روي آستر بدرقه چسبانده شد. ۸- با مقواي رنگي چهار مثلث درست و به چهار گوشه جلد چسبانده شد. ۹- از همان مقواي رنگي يك قطعه مستطيل شكل به عرض ۵ سانتيمتر به عطف كتاب چسبانده شد كه به آن "روكش عطف" مي گويند. ۱۰- روي جلد كتاب با خط درشت، عنوان كتاب و نام نويسنده نوشته شد.

اخبار مرتبط

نظرات شما

دیدگاهتان را بنویسید

در خبرنامه ما عضو شوید :
Loading