کارگاه مادر و کودک مجازی: بازیگوشی های قبل از کلاس اول
دوره های هَمبازی مجازی: بازیگوشی های قبل از کلاس اول (کارگاه بازی مادر و کودک): اين کلاس ها به صورت آنلاین برگزار می شوند .شامل بازی های علمی، ریاضی، حرکتی، آمادگی خواندن و نوشتن، تمرکز، کارکردهای اجرایی مغز و بازی های رشدی هستند. بازی هایي شاد که یادگیری های فراوانی برای بچه ها به همراه دارد و آنها را برای رفتن به مدرسه آماده می کند. به علاوه فرصتی است که مامان ها تعداد بسیاری بازی یاد بگیرند که می توانند فرای ساعات کلاسی نیز آگاهانه با بچه ها بازی کنند. این دوره ها از سوی خانم فائزه وحدت نیا، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران و کارشناس بازی و اسباب بازی به تویز در خانه کتابدار کودک و نوجوان برگزار می شود.
کودکان 5 تا 6 ساله می توانند در این دوره شرکت کنند.
آغاز دوره : 24 تیر 1399
زمان : سه شنبه ها _ ساعت 12 تا 12:50
اطلاعات بیشتر را می توانید از کتابخانه کودک و نوجوان دریافت کنید.
تلفن ثبت نام : 02166962904
ساعات تماس: شنبه تا چهارشنبه، ساعت ٩ تا ١٤
کارگاه مادر و کودک مجازی: بازی های بپر بپر
دوره های هَمبازی مجازی: بازی های بپر بپر (کارگاه بازی مادر و کودک): این کلاس ها به صورت آنلاین برگزار می شوند. شامل بازی های حرکتی مختلف هستند و برای تقویت مهارت های ورزشی، حرکتی ظریف و درشت، تمرکز و هوش فضایی بچه ها عالی هستند. به علاوه فرصتی است که مامان ها هم با بچه ها بازی و ورزش کنند. این دوره ها از سوی خانم فائزه وحدت نیا، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران و کارشناس بازی و اسباب بازی به تویز در خانه کتابدار کودک و نوجوان برگزار می شود.
کودکان 4 تا 7 ساله می توانند در این دوره شرکت کنند.
آغاز دوره : 22 تیر 1399
زمان : يکشنبه ها، ساعت 13 تا 13:30
اطلاعات بیشتر را می توانید از کتابخانه کودک و نوجوان دریافت کنید.
تلفن ثبت نام : 02166962904
ساعات تماس: شنبه تا چهارشنبه، ساعت ٩ تا ١٤
جشن تيرگان ١٣٩٩ مجازى
هر سال جشن تیرگان را در خانه کتابدار باهم جشن می‌گرفتیم. تصمیم گرفتیم امسال نیز مانند هرسال این جشن را با تغییرات کوچک برپا کنیم. به خانه‌های شما بیاییم و درباره تیرگان بیشتر بدانیم. "فرشته قبادی" عضو شورای کتاب کودک و کمیته ترویج خواندن که تسهیلگر جشن تیرگان بوده است، روایتگر آن است.
ضمنِ برپایی این جشن برای کودکان این سوال‌ها را با خودمان مرور می‌کنیم: چرا ایرانیان "جشن" را خلق کردند؟ آیا می‌خواستند قانع باشند و با شکرگزاری مشکلات را فراموش کنند؟ آیا می‌خواستند برای مشکلات، با روحیه‌ای تازه راه‌حل پیدا کنند؟ آیا اساسا تسلیم مشکلات بودند یا با آنها می‌جنگیدند؟ آیا ...
"جشن" امروز چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ ...
اخبار
گزارش “چای می نوشیم، کتاب می خوانیم”
شنبۀ آخر بهار ۱۳۹۵، ۲۹ خرداد، چهارمین جلسۀ «چای می‌نوشیم، کتاب می‌خوانیم» در خانۀ کتابدار برگزار شد.
در این جلسات کتاب‌ها را از این دست به آن دست می‌دهیم، از این ذهن به آن ذهن. و کتاب‌ها در سکوت بین ما می‌چرخند و می‌گردند و آن زمان که با آنها تنها می‌شویم با ما به گفت‌وگو در می‌آیند.
این بار موضوع بحث و گفت‌وگو سکوت بود. اما چطور می‌شود راجع به سکوت صحبت کرد؟ می‌شود دربارۀ آن سکوت کرد؟ سکوت همان حرف‌نزدن است؟
جلسه با سکوت پانزده دقیقه‌ای آغاز شد. سپس صفحاتی از کتاب «انسان موجود یک روزه» نوشته اروین یالوم و ترجمۀ نازی اکبری بلندخوانی شد. این صفحات در مورد نویسنده‌ای بود که به روانکاوی مراجعه می‌کرد این نویسنده سال‌ها از نوشتن ایستاده بود. بعد از تمام شدن بلندخوانی، قطعات موزیکی از نیلز فارم و تد هاپکینز پخش شد. همه غرق در آنچه که شنیده بودند و می‌شنیدند به این موسیقی گوش سپردند. بعد از آن اعضای شرکت‌کننده در مورد احساسشان و آنچه در آنها اتفاق افتاده بود، سخن گفتند.
پس از آن کتاب سکوت قدرت درونگراها در دنیایی که از حرف زدن باز نمی‌ایستد، نوشته سوزان کین معرفی شد و سخنرانی این خانم نویسنده در تد تاک پخش شد. کین به این موضوع اشاره می‌کند که دنیا در حال حاضر روا همه به برون‌گرا بودن و انجام کارهای گروهی تشویق می‌شوند اما این نوع فعالیت برای درونگراها طاقت‌فرساست و آنها نیاز به خلوت و تنهایی برای خلاقیت دارند. در این فضا برون‌گراها عملکرد خوبی دارند اما درونگراها دچار ضعف، کمبود، و احساس گناه می‌شوند. خانم کین یادآوری می‌کند آنجایی که نیاز به خلاقیت، فکر و قدرت رهبری است نقش درونگراها پررنگ‌تر می‌شود.
می‌توان گفت سکوت اختیار کردن به معنای ضعف نیست، آرامش و خاموشی تو باعث می‌شود دریافتت از جهان بیشتر شود، به بیرون و درون بهتر نگاه کنی، دست از عرضۀ خودت برداری و رو کنی به خودت، آنجا چه خبر است؟ وقتی مجبور نباشی مدام خودت را عرضه کنی، ذهنت را خاموش کنی تا دریابی جهان تو را نشان خودت خواهد داد.
سمیه صوفیان
نظرات شما