کارگاه مادر و کودک مجازی: بازیگوشی های قبل از کلاس اول
دوره های هَمبازی مجازی: بازیگوشی های قبل از کلاس اول (کارگاه بازی مادر و کودک): اين کلاس ها به صورت آنلاین برگزار می شوند .شامل بازی های علمی، ریاضی، حرکتی، آمادگی خواندن و نوشتن، تمرکز، کارکردهای اجرایی مغز و بازی های رشدی هستند. بازی هایي شاد که یادگیری های فراوانی برای بچه ها به همراه دارد و آنها را برای رفتن به مدرسه آماده می کند. به علاوه فرصتی است که مامان ها تعداد بسیاری بازی یاد بگیرند که می توانند فرای ساعات کلاسی نیز آگاهانه با بچه ها بازی کنند. این دوره ها از سوی خانم فائزه وحدت نیا، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران و کارشناس بازی و اسباب بازی به تویز در خانه کتابدار کودک و نوجوان برگزار می شود.
کودکان 5 تا 6 ساله می توانند در این دوره شرکت کنند.
آغاز دوره : 24 تیر 1399
زمان : سه شنبه ها _ ساعت 12 تا 12:50
اطلاعات بیشتر را می توانید از کتابخانه کودک و نوجوان دریافت کنید.
تلفن ثبت نام : 02166962904
ساعات تماس: شنبه تا چهارشنبه، ساعت ٩ تا ١٤
کارگاه مادر و کودک مجازی: بازی های بپر بپر
دوره های هَمبازی مجازی: بازی های بپر بپر (کارگاه بازی مادر و کودک): این کلاس ها به صورت آنلاین برگزار می شوند. شامل بازی های حرکتی مختلف هستند و برای تقویت مهارت های ورزشی، حرکتی ظریف و درشت، تمرکز و هوش فضایی بچه ها عالی هستند. به علاوه فرصتی است که مامان ها هم با بچه ها بازی و ورزش کنند. این دوره ها از سوی خانم فائزه وحدت نیا، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران و کارشناس بازی و اسباب بازی به تویز در خانه کتابدار کودک و نوجوان برگزار می شود.
کودکان 4 تا 7 ساله می توانند در این دوره شرکت کنند.
آغاز دوره : 22 تیر 1399
زمان : يکشنبه ها، ساعت 13 تا 13:30
اطلاعات بیشتر را می توانید از کتابخانه کودک و نوجوان دریافت کنید.
تلفن ثبت نام : 02166962904
ساعات تماس: شنبه تا چهارشنبه، ساعت ٩ تا ١٤
جشن تيرگان ١٣٩٩ مجازى
هر سال جشن تیرگان را در خانه کتابدار باهم جشن می‌گرفتیم. تصمیم گرفتیم امسال نیز مانند هرسال این جشن را با تغییرات کوچک برپا کنیم. به خانه‌های شما بیاییم و درباره تیرگان بیشتر بدانیم. "فرشته قبادی" عضو شورای کتاب کودک و کمیته ترویج خواندن که تسهیلگر جشن تیرگان بوده است، روایتگر آن است.
ضمنِ برپایی این جشن برای کودکان این سوال‌ها را با خودمان مرور می‌کنیم: چرا ایرانیان "جشن" را خلق کردند؟ آیا می‌خواستند قانع باشند و با شکرگزاری مشکلات را فراموش کنند؟ آیا می‌خواستند برای مشکلات، با روحیه‌ای تازه راه‌حل پیدا کنند؟ آیا اساسا تسلیم مشکلات بودند یا با آنها می‌جنگیدند؟ آیا ...
"جشن" امروز چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ ...
اخبار
به مناسبت تاسیس خانه کتابدار ۹۶-یاشار هدایی
چند سالی است خانه کتابدار از حمایت و همراهی “یاشار هدایی” بهره می‌برد. با سپاس از ایشان، نوشته‌شان را به مناسبت چهاردهمین سالگرد خانه باهم می‌خوانیم.
به مناسبت چهارده اسفند، سالروز تاسیس “خانه کتابدار کودک و نوجوانان و ترویج خواندن”
از “خانه” آغاز کنیم
در زمانه ای زندگی می‌کنیم که کودکان و نوجوانان علاوه بر نیازهای مربوط به دوره سنی خویش؛ با موضوعات و اطلاعات بیشتری مواجه می‌شوند.فضای رسانه ای در “زیست جهان” فعلی ما،آنها را چشم در چشم رخدادها و حوادث قرار می دهد و در نتیجه آنها با تلی از پرسش ها؛ والدین و محیط پیرامون خود را به چالش فرا می خوانند.
گریزی از این چالش نیست.اما دست ها را نیز نباید بالای سر برد.باید به مصاف چالش رفت.آنرا فهمید،آفاتش را زدود و از ثمرات فرخنده اش بهره جست.
ذهن کنجکاو کودک مدام در پی کشف ناشناخته ها جولان می کند و پرسش هایی می آفریند که ممکن است حتی به زبان هم نیاورد.
اگر کژتابی های زندگی روزمره،توان و زمان را برای پاسخ گویی به این پرسش ها از والدین و بزرگسالان ستانده است،باید به فکر منبعی دیگر بود.مغفول نهادن این امر در شرایطی که جاذبه فضای مجازی و رسانه های الکترونیک از کودکان و نوجوانان دل ربائی می کنند؛والدین را بدل به بازیگران منفعل و صرفا تماشاگر چالش یادشده خواهد کرد.
در چنین شرایطی،منبع لایزال کتاب و ابزار مطالعه را می توان به امداد فرا خواند.کودک در پرتو کتاب و به مدد خواندن، در یک سفر توامان بیرونی و درونی، نه تنها پاسخ پرسش هایش،بلکه “خود”را نیز در لابلای صفحات و کلمات کتاب ها دریافته و خواهد شناخت.
اما چگونه می توان بین کودک و کتاب انس و الفت برقرار کرد؟
“نوش آفرین انصاری”-بانوی کتاب ایران و دبیر شورای کتاب کودک- در مقاله ای تحت عنوان”عادت کتابخوانی،کی و کجا شکل می گیرد؟”،شروع این عادت را از خردسالی و مبداء آن را از خانواده و محیط خانه می داند و می نویسد:
《آغاز کتاب خواندن در کجا شکل می گیرد؟برای خیلی ها در مدرسه.اما آیا کتاب درسی خواندن واقعا کتاب خواندن است؟من این دو را از هم جدا می‌کنم.کتاب درسی را ابزار پیشرفت کم دوام می دانم ولی کتابی را که تاثیرگذار باشد؛ روی ذهن و روی خلاقیت و روی نظام ارتباطی و اندیشگی اثر جدی داشته باشد و در شخصیت انسان نفوذ کند و شخص نه از سر اجبار یا روزمرگی و گرفتن نمره،بلکه داوطلبانه به سوی آن می رود،عامل پیشرفت مداوم می دانم.این نوع از کتاب خوانی را باید پایه خواندن به حساب آورد.اما پایه خواندن را در چه مرحله سنی و در کجا باید گذاشت؟در خانواده و پیش از دبستان》(کتاب،کتابداری و کتاب پژوهی در نوشته های نوش آفرین انصاری -به کوشش: علی بوذری-خانه کتاب-۱۳۹۴-صفحه۲۱۹)
اما علی رغم نقش اساسی خانواده در کتابخوانی کودکان، محیط خانه و خانواده به تنهایی در ایجاد عادت به مطالعه کودکان ؛ کفایت نخواهد کرد.بین کودک و کتاب زنجیره ای از حلقه های متفاوت وجود دارد.یکی از این حلقه ها نهاد کتابخانه است.خواندن کتاب برای کودک در خانه و بردن او به کتابخانه می تواند مطالعه و خواندن را نه بعنوان فعالیتی حاشیه ای؛ بلکه به مثابه فعالیتی حاکم بر متن زندگی او بدل کند.
“خانه کتابدار کودک و نوجوان و ترویج خواندن” از جمله کتابخانه هایی است که به شیوه ای استوار و متین در راستای ترویج مطالعه و کتاب خوانی قدم بر می‌دارد و به تعبیر ماندگار “ثریا قزل ایاغ”-استاد و پیشکسوت ادبیات کودک-در روز افتتاح “خانه کتابدار” در سال ۱۳۸۳؛ به کودکان “فانوس” هدیه می کند.
این نهاد به رغم جوانی با کارنامه ای فاخر و فرخنده و با اجرای برنامه های جانبی و متنوع، این نکته را به اثبات رسانده است که کتابخانه انبار کتاب نیست.
“خانه کتابدار” با ساختمانی نه چندان وسیع،که در دل شهر جای گرفته، بانی و پرچم دار کارهای سترگی در عرصه فرهنگ بوده است.عرصه ای که در آن “تلاش” را نسبت چندانی با “معاش” نیست و اولی بسی افزون تر از دومی است.
از این رو، نهادهایی ازسنخ و جنس “خانه کتابدار”را باید شناخت و ارج نهاد.اما نه به زبان که با عمل و مشارکت دادن کودکانمان در کارهای سترگ آنها.
باید از “خانه” ها آغاز کرد.
نظرات شما