معرفى كتاب فلسفه براي كودكان و نوجوانان

معرفى كتاب فلسفه برای کودکان و نوجوانان "چشم‌اندازهای جهانی" ، ویراسته : سعید ناجی، رسنانی هاشم، ترجمه: حمیدرضا محمدی، نشر نی: مقالاتی که بنیانگذاران و پیشگامان برنامه‌ی "فلسفه برای کودکان" در سطح جهان نوشته‌اند، در این کتاب به صورت گفتگو و مصاحبه آماده شده است. 

بخش اول کتاب به خاستگاه این جنبش و بنیان‌های فلسفی و نظری آن می‌پردازد.

بخش دوم کاربردهای تخصصی دیالوگ فلسفی در آموزش فلسفه، اخلاق، فلسفه اخلاق و علوم را بررسی می‌کند.

بخش سوم به موضوعات نظری، مانند اهداف این روش با نظر به جست‌جوی حقیقت و معنا، و بحث درباره رمان‌ها یا داستان‌های کوتاه و ویژگی‌های‌شان می‌پردازد. 

بخش چهارم نحوه ‌ی اجرای این برنامه در سطح جهان را توضیح می‌دهد. و به تفاوت‌های فرهنگ، شیوه‌های حلقه‌ی کندوکاو و ضرورت جرح و تعدیل برنامه به جهت سازگاری با مسائل محلی می‌پردازد. 

بیست و یک مصاحبه شونده‌ی این مجموعه از ۱۲ کشور مختلف در شش قاره دنیا هستند. 

اخبار

فستيوال كتاب هاي خوراكي

بیایید کتاب بخوریم!

۲۳آبان ۹۴، یک روز پائیزی، در خانه کتابدار اولین جشنوارۀ کتاب‌های خوراکی برگزار شد. در این مراسم کتاب‌های "کدو قلقله‌زن"، "جوجه‌اردک زشت"، "درخت بخشنده"، "شازده کوچولو"، "شاهزاده خانم و نخود"، "مهمان‌های ناخوانده"، "لوراکس"، "هری پاتر"، "قول بچه قورباغه"، "ماهی سیاه کوچولو"، "گل‌های ختمی"، "نقطه"، "كارخانه شكلات سازي"، "وقتي كه تو بزرگ شدي"، "هفت روياي كلاغ"، "سفر به سرزمين وحشي ها"، "فرهنگنامه"، "شازده كوچولو"، "مدادرنگي"، "بهترين نان براي مهربانترين حيوان"، "كوتي كوتي"، و …  آرم خانه و فانوس به غذاهای رنگین و لذید تبدیل شده بودند. 

این جشنواره با الهام از جشنوارۀ کتاب‌های خوردنی که از سال ۲۰۰۰ میلادی در ۱ آوریل در جاهای مختلف دنیا برگزار می شود، برپا شد. یک اوریل سا‌ل‌روز تولد ژان آنتلم بریا ساوران (Jean Anthelme Brillat-Savarin) ، نویسندۀ کتاب فیزیولوژی چشایی  (The Physiology of Taste: or Meditations on Transcendental Gastronomy)است. جشنوارۀ کتاب‌های خوردنی بهانه‌ای است تا عاشقان کتاب و غذا گرد هم آیند و کلمه‌ها را بچینند، آماده کنند، ببلعند و با آنها بازی کنند.به رسم هر ساله که در خانه کتابدار مراسم نهارک برای قدردانی از فعالان برگزار می‌شد، این بار به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی، کتاب‌های خوردنی را بهانه کردیم تا:

-با ایجاد فضایی غیررسمی به راحتی خوردن یک کتاب دربارۀ مفهومی که در سر می‌پرورانیم حرف بزنیم.

-مفاهیم هم مانند خوردنی‌ها قابل لمس می‌شوند و می‌توانیم آنها را بچشیم.

-دست و ذهن به هم نزدیک می‌شوند و به بهانۀ ساختن آنچه تصور کرده‌ای، فاصله‌ها از بین می‌روند.

-خوردن دوباره نعمتی می‌شود و ما شکرگزار مزه‌مزه‌کردن طعم‌های گوناگون می‌شویم.

-به شگفت می‌آیی از خودت که چطور همه چیزهای بی‌جان دور وبرت را با خواسته ات، جان بخشیدی و با چیدمانی جدید، به آنها معنا دادی و تجسم‌شان کردی.

 

نوشته شده توسط سمیه صوفیان

 

اخبار مرتبط

نظرات شما

دیدگاهتان را بنویسید

در خبرنامه ما عضو شوید :
Loading