کارگاه مادر و کودک مجازی: بازیگوشی های قبل از کلاس اول
دوره های هَمبازی مجازی: بازیگوشی های قبل از کلاس اول (کارگاه بازی مادر و کودک): اين کلاس ها به صورت آنلاین برگزار می شوند .شامل بازی های علمی، ریاضی، حرکتی، آمادگی خواندن و نوشتن، تمرکز، کارکردهای اجرایی مغز و بازی های رشدی هستند. بازی هایي شاد که یادگیری های فراوانی برای بچه ها به همراه دارد و آنها را برای رفتن به مدرسه آماده می کند. به علاوه فرصتی است که مامان ها تعداد بسیاری بازی یاد بگیرند که می توانند فرای ساعات کلاسی نیز آگاهانه با بچه ها بازی کنند. این دوره ها از سوی خانم فائزه وحدت نیا، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران و کارشناس بازی و اسباب بازی به تویز در خانه کتابدار کودک و نوجوان برگزار می شود.
کودکان 5 تا 6 ساله می توانند در این دوره شرکت کنند.
آغاز دوره : 24 تیر 1399
زمان : سه شنبه ها _ ساعت 12 تا 12:50
اطلاعات بیشتر را می توانید از کتابخانه کودک و نوجوان دریافت کنید.
تلفن ثبت نام : 02166962904
ساعات تماس: شنبه تا چهارشنبه، ساعت ٩ تا ١٤
کارگاه مادر و کودک مجازی: بازی های بپر بپر
دوره های هَمبازی مجازی: بازی های بپر بپر (کارگاه بازی مادر و کودک): این کلاس ها به صورت آنلاین برگزار می شوند. شامل بازی های حرکتی مختلف هستند و برای تقویت مهارت های ورزشی، حرکتی ظریف و درشت، تمرکز و هوش فضایی بچه ها عالی هستند. به علاوه فرصتی است که مامان ها هم با بچه ها بازی و ورزش کنند. این دوره ها از سوی خانم فائزه وحدت نیا، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران و کارشناس بازی و اسباب بازی به تویز در خانه کتابدار کودک و نوجوان برگزار می شود.
کودکان 4 تا 7 ساله می توانند در این دوره شرکت کنند.
آغاز دوره : 22 تیر 1399
زمان : يکشنبه ها، ساعت 13 تا 13:30
اطلاعات بیشتر را می توانید از کتابخانه کودک و نوجوان دریافت کنید.
تلفن ثبت نام : 02166962904
ساعات تماس: شنبه تا چهارشنبه، ساعت ٩ تا ١٤
جشن تيرگان ١٣٩٩ مجازى
هر سال جشن تیرگان را در خانه کتابدار باهم جشن می‌گرفتیم. تصمیم گرفتیم امسال نیز مانند هرسال این جشن را با تغییرات کوچک برپا کنیم. به خانه‌های شما بیاییم و درباره تیرگان بیشتر بدانیم. "فرشته قبادی" عضو شورای کتاب کودک و کمیته ترویج خواندن که تسهیلگر جشن تیرگان بوده است، روایتگر آن است.
ضمنِ برپایی این جشن برای کودکان این سوال‌ها را با خودمان مرور می‌کنیم: چرا ایرانیان "جشن" را خلق کردند؟ آیا می‌خواستند قانع باشند و با شکرگزاری مشکلات را فراموش کنند؟ آیا می‌خواستند برای مشکلات، با روحیه‌ای تازه راه‌حل پیدا کنند؟ آیا اساسا تسلیم مشکلات بودند یا با آنها می‌جنگیدند؟ آیا ...
"جشن" امروز چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ ...
قصه های ترویج
به بهانه ي روز افراد عجيب و غريب
به بهانه‌ی روز افراد عجیب غریب: آرتور کریستال، جستارنویس روایی، که زمان‌هایی ماهیانه برای ۸ تا ۱۰ رمان، نقد می‌نوشته، در جستار “دیگر کتاب نمی‌خوانم” با افکار و علایق‌اش کلنجار می‌رود که چرا دیگر میل به کتاب خواندن ندارد.
در بخشی می‌نویسد:
“علت اینکه رمان‌ها دیگر تازگی اخبار را ندارند این نیست که اخبار را امروزه با امواج الکترونیکی جابه‌جا می‌کنند، علتش جوهره و حجم گفتمان عمومی ماست که متاع احساسات را- که زمانی شخصی، پرقدرت و ارزشمند بود – همه‌جایی و بی‌قدر و بها کرده است. رمان‌ها چطور می‌توانند در محیطی رقابت کنند که به خودش بابت فورانِ احساساتِ عریان، می‌بالد؟”
من دوست دارم آن احساسات را که کریستال شخصی، پرقدرت و ارزشمند توصیف می‌کند، حیات پنهان شخصی بدانم. هرکسی حیاتِ شخصی را تجربه می‌کند؛ چالشِ پرشور و درونی. و همین حیات شخصی درونی است که نفوذ می‌کند.
این افراد یک جورهایی عجیب و غریب هستند.
نمی‌دانم افراد عجیب و غریب دقیقا چه افرادی هستند، یا واقعا چرا ممکن است آنها را عجیب و غریب بدانم، اما یک چیزی را می‌دانم. اینکه این افراد قدرتی دارند که شگفت‌زده می‌کنند. این قدرت به این دلیل نیست که داستان زندگی‌شان را می‌دانیم، اینکه مثلا کجا شکست خورده‌اند، کجا بلند شده‌اند، کجا زندگی ملال‌آورشان را به دوش کشیده‌اند، کجا خیانت کرده، یا با آن مواجه شده‌اند یا …
اتفاقا خیلی وقت‌ها چیز زیادی هم از جزئیات زندگی‌شان نمی‌دانیم، اما ناگهان در برابرشان متوقف می‌شویم.
ابتدا حس می‌کنیم اسیر شده‌ایم. در برابرشان کوچک می‌شویم و محصور. ابعاد خودمان را فراموش می‌کنیم و ناچیز می‌شویم. بعد کم‌کم فراخی به سویمان حمله‌ور می‌شود، فراخی از پسِ این کوچک شدن. قدرت آنها در همین است که “تو” در خودت گم می‌شود، و سپس رو به جهان گشوده می‌شود. مثل صاعقه از تو گذر می‌کنند و هیچ کار دیگری نمی‌کنند.
همین …
حیات پنهان شخصی، راز یا چیزهای گفته نشده نیست، بلکه آن رابطه و حیاتی است که شخص با شیوه‌ی “در جهان بودن”اش دارد چه با خود، چه با جمع چه در سکوت و چه در کلمات.
کریستال دیگر از رمان خواندن لذت نمی‌برد. اما به خوبی این کشمکش و ستیز را نشان می‌دهد؛ اینکه چطور آن حیاتِ پنهان شخصی دارای قدرت شود؟
✍ ندا موحدی‌پور
نظرات شما